Η Τραπεζική κρίση ονομάζεται «Τραπεζική» ακριβώς επειδή την ευθύνη για την κρίση φέρουν οι Τράπεζες, όχι οι δανειολήπτες. Κι όμως, αντί να τιμωρηθούν οι Τράπεζες, να αναδιαρθρωθούν και να εξυγιανθούν, τιμωρούνται οι δανειολήπτες, οι πλείστοι των οποίων έχουν καταστραφεί ολοσχερώς λόγω της τραπεζικής ασυδοσίας.
Καθώς οδεύουμε προς ακόμα μια τραπεζική κρίση—αφού στην ουσία δεν υπήρξε καμιά αλλαγή εκτός σε πρόσωπα—πρέπει να σκεφτούμε πολύ σοβαρά αν θα συνεχίσουμε, ως κοινωνία, να επιτρέπουμε στην Τράπεζα Κύπρου και στις υπόλοιπες Τράπεζες να αντλούν πλούτο από την οικονομία χωρίς να παρέχουν πίσω οτιδήποτε παραγωγικό. Θα συνεχίσουμε να επιτρέπουμε στις Τράπεζες να θυματοποιούν τις ευάλωτες ομάδες της κοινωνίας, τους σκληρά εργαζόμενους και φορολογούμενους πολίτες οι οποίοι θα καλούνται επανειλημμένα να σώζουν τα ιδιωτικών-συμφερόντων τραπεζικά ιδρύματα;
Όταν οι τράπεζες—με την ιδιότητα του «ειδικού»—δελέαζαν και παραπλανούσαν (Σκέψου το. Γίνεται! Ζει με ότι ζείτε…) τους ανυποψίαστους πολίτες για να δανειστούν περισσότερα απ’ ότι έπρεπε, χωρίς σωστή αξιολόγηση και πληροφόρηση για τους όρους και τους κινδύνους, ποιος φέρει την ευθύνη; Η Ευρωπαϊκή Ένωση με σωρεία δικαστικών αποφάσεων που παραθέτουμε αποκλειστικά στο bank.com.cy απαντά ξεκάθαρα αυτή την ερώτηση.
Ποιος άλλος θα μπορούσε να φέρει την ευθύνη; Η Τράπεζα, ως χρηματοοικονομικός ειδικός, ή οι ανυποψίαστοι πολίτες που απλά λειτουργούσαν με βάση την περιρρέουσα και τα δεδομένα της αγοράς; Μιας αγοράς που τελικά οι ίδιες οι Τράπεζες κατέστρεψαν και αποστέρησαν ξαφνικά τα εισοδήματα των δανειοληπτών.
Είναι απαραίτητο να θεσπιστούν νόμοι οι οποίοι να μην επιτρέπουν στις Τράπεζες να λειτουργούν καταχρηστικά και κακόπιστα, ειδικά όταν αυτές οι Τράπεζες έχουν σωθεί με τα χρήματα των πολίτων. Και ειδικότερα όταν αυτές οι ίδιες τράπεζες φέρουν την πρωταρχική, για να μην πούμε απόλυτη, ευθύνη για την καταστροφή της οικονομίας.
Είναι απαραίτητο να θεσπιστούν νόμοι που να μην επιτρέπουν στα Ταμεία να αισχροκερδούν έναντι των δανειοληπτών, ειδικά όταν οι εγγυήσεις αφορούν την πρώτη τους κατοικία ή/και επαγγελματική στέγη. Και ειδικά όταν αυτά τα δάνεια δόθηκαν με λάθος τρόπο, χωρίς σωστή ενημέρωση, με καταχρηστικές ρήτρες και επιτόκια, όλα με ευθύνη των τραπεζικών ιδρυμάτων. Όταν οι πιστωτικές διευκολύνσεις πωλήθηκαν στα Ταμεία χωρίς την ενημέρωση των δανειοληπτών, χωρίς την έγκριση τους ή το δικαίωμα να αγοράσουν τις πιστωτικές τους διευκολύνσεις οι ίδιοι.
Είναι απαραίτητο επίσης να δικαστούν και να καταδικαστούν οι αξιωματούχοι των Τραπεζών όταν πιστωτικές διευκολύνσεις και εξασφαλίσεις των Τραπεζών αποξενώνονται σε τιμές χαμηλότερες από αυτές που προσέφεραν οι δανειολήπτες αφού με αυτό τον τρόπο οι αξιωματούχοι των Τραπεζών παραβαίνουν το νομικό καθήκον τους, ενεργώντας ενάντια στα συμφέροντα των μετόχων των Τραπεζών.
Θέλετε κύριοι να εξυγιάνετε την οικονομία; Πρώτα αναδιαρθρώστε τις Τράπεζες για να μην μπορούν να μας οδηγούν σε επαναλαμβανόμενες κρίσεις. Στερήστε τους το δικαίωμα να δημιουργούν χρήμα και να το διαχειρίζονται με καταχρηστικό και ασύδοτο τρόπο. Γιατί χρειαζόμαστε μεσάζοντα μεταξύ κράτους και πολίτων, όταν συνεχώς καλούμαστε να σώζουμε τους μεσάζοντες που απλά αισχροκερδούν και πλουτίζουν αθέμιτα;
Και τέλος, σώστε ότι σώζεται χωρίς να διαρρήξετε την κοινωνική συνοχή και προστατεύοντας τους ευάλωτους, οι οποίοι σήμερα είναι ΟΛΟΙ— εκτός αυτών που εξυπηρετούν ένα καθόλα σαθρό, διεφθαρμένο και ασύδοτο σύστημα που καταστρέφει την πραγματική οικονομία και την κοινωνία.
Δεν σώζεται η οικονομία με τα σπίτια των πολιτών. Το μόνο που επιτυγχάνεται είναι η φτωχοποίηση και η ανισότητα μέσω της ανακατανομής του πλούτου από τους πολλούς στους λίγους και έτσι, απλά και εύκολα, ανοίγετε το Κουτί της Πανδώρας.