Τραπεζικές Κρίσεις: Ποιος Φέρει την Ευθύνη;

AUTOR

Σε περιόδους τραπεζικών κρίσεων, οι δανειολήπτες είναι αυτοί που πλήττονται πιο άμεσα. Ωστόσο, η ευθύνη για την εκδήλωση αυτών των κρίσεων αφορά περισσότερο την τραπεζική και πολιτική ηγεσία.

Η τραπεζική ηγεσία έχει την ευθύνη για τη διαμόρφωση των δανειακών προϊόντων και των σχετικών πολιτικών. Συχνά, αυτά τα προϊόντα και οι πολιτικές είναι διαμορφωμένα με τρόπο που μεγιστοποιεί τα κέρδη των τραπεζών, ακόμη και αν αυτό σημαίνει την αύξηση του κινδύνου για τους δανειολήπτες.

Σε πολλές περιπτώσεις, η πολιτική ηγεσία δεν επιβλέπει αρκετά ή δεν ρυθμίζει επαρκώς τις τραπεζικές δραστηριότητες, επιτρέποντας στις τράπεζες να λειτουργούν με ατιμωρησία. Ταυτόχρονα, η πολιτική ηγεσία μπορεί να προωθεί οικονομικές πολιτικές που ευνοούν τους πλούσιους και τις μεγάλες επιχειρήσεις, σε βάρος των χαμηλότερων εισοδηματικών τάξεων.

Αυτή η δυναμική δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο: οι τράπεζες αυξάνουν τα κέρδη τους, ενώ οι απλοί πολίτες υποφέρουν από την αυξημένη χρέωση και τον κίνδυνο. Το αποτέλεσμα είναι η εμφάνιση τραπεζικών κρίσεων, η αύξηση της κοινωνικής ανισότητας και η φτωχοποίηση των χαμηλά αμειβόμενων πολιτών.

Το να αναλάβουν οι τράπεζες και η πολιτική ηγεσία την ευθύνη για τις τραπεζικές κρίσεις δεν σημαίνει μόνο το να αναγνωρίσουν τον ρόλο τους στην εκδήλωση αυτών των κρίσεων. Σημαίνει επίσης το να λάβουν μέτρα για την αλλαγή των πολιτικών και των πρακτικών που οδήγησαν σε αυτές τις κρίσεις – να επιδιώξουν μια πιο δίκαιη κατανομή του πλούτου και να προστατεύσουν τους πολίτες από την απληστία και την αδιαφορία των τραπεζών.

Η πολιτική ηγεσία έχει καθήκον, ιερό και ηθικό, να προστατεύσει τα ανθρώπινα δικαιώματα των δανειοληπτών, πολύ περισσότερο από τα υπερκέρδη των τραπεζών.

Bank.com.cy

Στην Κύπρο οι πολίτες με δυσκολία επιβιώνουν, η διαφθορά, διαπλοκή και ασυδοσία έχουν κτυπήσει κόκκινο, και υπάρχουν άστεγοι κύπριοι πολίτες που ζουν μέσα στα αυτοκίνητα τους! Αυτή ειναι η πρόοδος και ανάπτυξη που θέλουμε για την χώρα μας. Κάποιοι λίγοι να τρώνε με ασημένια κουτάλια ενώ η συντρηπρική πλειοψηφία απλά να προσπαθεί να επιβιώσει της εκμετάλλευσης και θυματοποιησης στην οποία υπόκειται καθημερινά ενώ η διαπλεκόμενη ηγεσία σφυρίζει ανέμελα;